نمی دانم چه میخواهم خدایا

 به دنبال چه می گردم شبو روز

 چه می جوید نگاه خسته ی من

چرا افسرده است این قلب پرسوز 

زجمع آشنایان میگریزم

 به کنجی می خزم آرام و خاموش 

نگاهم غوطه ور در تیرگی ها  

به بیمار دل خود می دهم گوش

 گریزانم از این مردم که بامن 

به ظاهر همدم و یکرنگ هستند

  ولی درباطن از فرط حقارت 

به دامانم دوصد پیرایه بستند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: